Przed rokiem 1776 (Wojna o Niepodległość) skolonizowana część Ameryki, która dziś stanowi USA, była własnością Anglii. W 1750 roku Beniamin Franklin (jeden z założycieli USA, naukowiec, filozof, ekonomista) pisał: “Jest dostatek w koloniach i pokój panuje na każdej granicy. Jest trudne i nawet niemożliwe do znalezienia bardziej szczęśliwej i bardziej prosperującej narodowości na całej kuli ziemskiej. Ludzie są szczęśliwi, mają pracę i prosperują. Zadowolenie panuje w każdym domu. Ludność w większości utrzymuje najwyższe standardy moralne i szkolnictwo jest szeroko rozprzestrzenione”.

W tym samym roku Beniamin Franklin, jako przedstawiciel zwanej wówczas nowej Anglii, przebywał z wizytą w Anglii. Zapytany przez angielskich przedstawicieli wladzy o sytuację gospodarczą w nowej Anglii, a w szczególności, w jaki sposób sciągają wystarczającą kwotę podatków na budowę domów dla biedoty i ich utrzymanie, Beniamin Franklin odpowiedział: “Nie mamy domów dla biednych w koloniach i choć byśmy je mieli, to nie byłoby kogo w nich umieścic, ponieważ w koloniach nowej Anglii nie ma nawet jednego niezatrudnionego obywatela, nie ma biednych i nie ma żebrakow i włóczęgów”.

Zapytany, co jest powodem takiej niezwykle odmiennej od angielskiej sytuacji, odpowiedział: “To proste, w koloniach drukujemy własne banknoty. Nazywamy je Kolonialnymi Kwitami (Colonial Script) i drukujemy ich tylko taką ilość, żeby wszystkie towary – od producentów do konsumentów – były sprzedawane sprawnie. Drukując banknoty mamy pod kontrolą siłę nabywczą pieniądza i nikomu nie płacimy procentu od pieniędzy…”

Słuchacze Franklina oniemieli z oburzenia na zuchwałość kolonistów wprowadzenia w obieg własnych pieniędzy w celu finansowania dobrobytu, bez żadnych kosztów. W tym samym czasie w Anglii szalało bezrobocie, bieda i zadłużenie społeczeństwa. Ulice Angli były wypełnione żebrakami i włóczęgami. Domy dla biedoty i więzienia były przepełnione. Anglia wysyłała statkami tę biedotę i wysadzała na molach kolonii tych, którzy przeżyli nieludzkie warunki podróży.

Wsród słuchaczy relacji Franklina znajdowali się urzędnicy Banku Angielskiego. W następnym dniu Parlament Angielski uchwalił rezolucję delegalizującą “Colonial Script”. Kolonistom pozwolono wymienić Kolonialne Kwity na bony wydane przez bank Angielski. Bony mogły być wymienione na banknoty emisjonowane przez Bank Angielski za 30% roczną oplatą.

Franklin w latach wojny o niepodległość wytłumaczył prawdziwy jej powód: “Odrzucenie przez Króla Grzegorza zgody na stosowanie uczciwego kolonialnego systemu monetarnego, który uwolniłby przeciętnego obywatela ze szponów manipulatorów – było główną przyczyną Rewolucji. Chętnie zapłacilibyśmy podatek od herbaty i uzgodnili inne sprawy, gdyby Anglicy nie zabrali naszych pieniędzy, co spowodawało olbrzymie bezrobocie i społeczne niezadowolenie.

W ciągu roku zapełniły się domy dla biednych. Głodni i bezdomni zapełnili ulice miast kolonialnych”.

Stanisław Szopa